Rośliny

kłoć wiechowata

Cladium mariscus

synonimy:

rodzina: ciborowate Cyperaceae

ochrona prawna: ścisła – zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin (Dz. Ustaw poz. 1409)

Czerwona Lista Roślin i Grzybów Polski: NT bliski zagrożenia

Pokrój kwiatostanu kłoci wiechowatej na stanowisku koło Tuczna, fot. Wiktoria Jędrzejczak

Występowanie

Rośnie na torfowiskach niskich, w wypłyconych jeziorach i płytkich wodach stojących. Jest związana z podłożem zasobnym w węglan wapnia. W Polsce występuje głównie w północno-zachodniej części kraju. Gatunek atlantycki – jest spotykana w całej Europie poza wschodnią częścią.

Informacje dodatkowe

Brzeg blaszki liściowej wykształcony jest w postaci ostrych zadziorków, którymi łatwo rozciąć sobie skórę.

Źródła

dane własne inwentaryzacyjne: Maciej Jędrzejczak (2007-2021 dane terenowe)
dane ze zgłoszeń: –
dane literaturowe: – 

Sytuacja gatunku w regionie

Zasoby

Gatunek odnotowany w trzech ostojach. Kilka tysięcy pędów spotykanych w zgrupowaniach szuwarowych, rzadziej pojedynczo wmieszana w inne gatunki szuwarowe. Na jednym stanowisku obficie kwitnie i owocuje, na pozostałych dwóch dominują osobniki wegetatywne (niekwitnące). 
Kłoć wiechowata w Kasztelanii Ostrowskiej występuje w szuwarach jeziora Drążynek, zbiorniku koło Tuczna oraz Pobiedzisk. W dwóch z nich zajmuje strefę przy toni wodnej, która od strony brzegu przechodzi dalej w zatorfienia. W trzeciej ostoi porasta zarastające jezioro, kontaktując się z szuwarami trzcinowymi i torfowiskiem przejściowym. Niemal na każdym stanowisku występowania kłoci wiechowatej zajmuje ona niedostępne, bagniste miejsca z dala od szlaków.

Status na Czerwonej Liście Regionu

CR – skrajnie rzadkie, odnotowane w ostatnich latach na 1-3 stanowiskach

Zagrożenia i możliwości ochrony

Zagrożeniem dla gatunku jest postępująca degradacja jezior, następująca w wyniku melioracji i gospodarki rybackiej.

Data aktualizacji wpisu w Bazie

2021.11.06 Wiktoria Jędrzejczak