Występowanie
Gatunek charakterystyczny dla łąk trzęślicowych. Notowany także na łąkach świeżych, łąkach podgórskich, w łęgach oraz na hałdach pokopalnianych. Związany w większości z podłożem wapiennym. W Polsce rozpowszechniony na całym obszarze kraju, rzadszy we wschodniej części i w górach. Główny obszar występowania gatunku we wschodniej części Ameryki płn., stanowiska rozproszone w Azji, rzadko w Afryce, Australii i Ameryce płd. Gatunek niżowy i w górach do 1000 m n.p.m. Gatunek rzadki.
Informacje dodatkowe
Gatunek wybrany jako jeden z sześciu symboli przyrodniczych regionu Kasztelanii Ostrowskiej. Całość rośliny to jeden liść podzielony na dwie części – część asymilacyjna (trofofilowa) odpowiedzialna za „odżywianie” oraz część zarodnionośna (sporofilowa) odpowiedzialna za rozmnażanie za pomocą zarodników. Roślina interesująca ze względów kulturowych, uznawana za mityczny „kwiat paproci”, będący symbolem szczęścia, a także „rośliną miłośniczą”.
Źródła
dane własne inwentaryzacyjne: Natalia Jędrzejczak (2010-2021 dane terenowe)
dane ze zgłoszeń: –
dane literaturowe: Olejnik, N., Celka, Z., Szkudlarz, P., & Shevera, M. V. (2018). Taxonomic significance of morphological characters of spores in the family Ophioglossaceae (Psilotopsida). Review of Palaeobotany and Palynology, 252, 77-85.r