Brzozy też mają „swoją własną hubę”, która je „zjada”, gdy drzewo obumrze ….. Białoporek brzozowy wykonuje to sposobem brunatnej zgnilizny ….  Już coraz bliżej ten czas, kiedy wreszcie wyjaśnię, o co chodzi z tą zgnilizną, bo czy widział kto, aby drewno „gniło”??? Nie dość, że nie „gnije”, to jeszcze niekiedy w efekcie działania grzybów pięknie pachnie (spójrzcie do niedawnego artykułu o smolusze świerkowej 🙂 )

Ale wracając do białoporka brzozowego …. Upodobał sobie ten jednoroczny grzyb drewno brzóz. Jeśli taka uschnięta brzoza stoi jeszcze, czy spoczywa w jakichś pośrednich pozycjach, nim opadnie na ziemię, może być usiana licznymi owocnikami tej ciekawej huby. Gdy powędrujemy wzrokiem po pniu stojącego posuszu brzozowego aż do jego wierzchołka, to często dostrzeżemy owocniki wysoko, nawet na samym szczycie uschłego drzewa. Takim to grzybowym wspinaczem nadrewnowym jest nasz białoporek.

Nie pogardzi on też leżaniną brzozową, czy to długa kłoda, czy też krótki tylko ułamek pnia czy konara brzozowego, każde z nich nadaje się do białoporkowej konsumpcji.

A co skłoniło „człowieka lodu” Ötziego, odnalezionego w alpejskim lodowcu, by mieć przy sobie kawałek owocnika białoporka brzozowego? Jakie cechy tego grzyba, przydatne dla ówczesnego człowieka sprzed ponad 5000 lat, zadecydowały o wykorzystywaniu owocników tego grzyba w codziennym życiu? Stawiam na razie takie pytanie otwarte, kiedyś na nie odpowiem …..

Białoporek brzozowy ma bardzo charakterystyczną postać i konsystencję. Dość powiedzieć, że ma ładną brązową skórkę kapelusza i białe lub kremowobiałe pory. Owocniki za młodu, nim ściemnieją i przyjmą wachlarzowaty kształt, są niemal kuliste i kremowobiałe. Jest miły w dotyku, miąższ jest elastyczny, ugina się pod naciskiem. Chyba wystarczy raz do kilku razy ujrzeć go w naturze i dotknąć, aby go zawsze bezbłędnie rozpoznać. Myślę, że zamiast dalszych szczegółowych opisów wystarczą fotografie, które ukazują tak charakterystyczną postać tego grzyba, zatem zapraszam do obejrzenia zdjęć białoporka brzozowego z kilku miejsc regionu Kasztelanii Ostrowskiej.