„Jesionowe Uroczysko w Główience” inwentaryzacje jesienne naszych przyrodników

„Jesionowe Uroczysko w Główience” inwentaryzacje jesienne naszych przyrodników

Przetestowaliśmy modyfikacje metodyczne do uzupełniania przyrodniczej części Bazy Danych o Regionie. Naszym celem było otoczenie Główienki – niewielkiej wsi na północ od Pobiedzisk. Opisaliśmy nową ostoję, w której zachował się w dobrym stanie łęg jesionowo-olszowy Fraxino-Alnetum.

Siedlisko to chronione jest jako coraz rzadsze zbiorowisko leśne. W opisanej przez nas nowej ostoi wykształcił się bardzo różnorodny drzewostan wzdłuż nieuregulowanego cieku. Na żyznych, wilgotnych glebach zachowała się enklawa z licznym udziałem jesiona wyniosłego, topoli czarnej, olszy czarnej oraz dodatkowego udziału innych gatunków drzewiastych. Niektóre drzewa osiągnęły ponad 25 metrów wysokości i dużą pierśnicę. Interesujące jest występowanie na tym terenie bardzo dużych osobników leszczyny pospolitej o drzewiastym pokroju. A co szczególnie dla nas ciekawe nie znaleźliśmy w runie inwazyjnego niecierpka pospolitego czy obfitych połaci pokrzywy zwyczajnej – ten łęg miał runo o bardzo dobrze zachowanej kompozycji.

Wykonane badania zostały oparte o autorską metodykę z zaangażowaniem lokalnych ekspertów oraz wykorzystując wytyczne metodyczne realizowane w ogólnopolskim monitoringu siedlisk i gatunków. A co teraz? Szczegółowe informacje o tej ostoi lądują w Bazie Danych o Regionie, do odpowiedniej kartoteki. Potem wybrane informacje przekażemy Wam na naszej stronie internetowej w wirtualnej, popularnonaukowej wersji Bazy. A to już na początku listopada!

Dzisiejsze badania terenowe prowadzili przyrodnicy z naszej grupy Dzikie Dziedzictwo w składzie Natalia, Maja, Mikołaj, Krzysztof, Maciej i Albert. Dla miejsca tego wykonać nam będzie jeszcze trzeba uproszone plany ochronne.

Dodaj komentarz