Cechy tego gatunku, jednym tchem wymienione, to: owocniki hubowate, białe lub białoszare, bocznie przyrośnięte, hymenofor rurkowaty, pory białe, później kremowe do brązowych, krawędź owocników ostra, silnie pachną anyżem, zapach anyżu utrzymuje się w suchych okazach, owocniki jednoroczne, pasożyt lub saprotrof, powoduje silną białą zgniliznę drewna, rośnie na wierzbach (czasem także na topolach), grzyb niejadalny …

Szczególnie trzy z wymienionych cech: „rośnie na wierzbach”, „hymenofor rurkowaty” i „owocniki silnie pachną anyżem”, wskazują nam najbardziej prawdopodobną przynależność rodzajową i gatunkową grzyba – jest to wrośniak anyżkowy Trametes suaveolens!

Ten zapach anyżu, dający się wyczuć nawet z kilku metrów, jest niezwykle przyjemny. Ponoć ususzone owocniki bywały kładzione do koszy z bielizną, dla nadania jej przyjemnego zapachu. Jak, za Andreasem Gminderem podaje Wikipedia, takie zabiegi stosowano w północnej Europie.

Owocniki wrośniaka anyżkowego pojawiają się późną jesienią, jak wspomniałam wyżej są jednoroczne, ale z powodzeniem można je jeszcze wypatrywać, znajdować, oglądać, wąchać 😉 w kolejnym sezonie wegetacyjnym.

Zanikają siedliska, które szczególnie sprzyjają wrośniakowi anyżkowemu … Łęgi są takim miejscem, gdzie szczególnie może nam towarzyszyć anyżowy zapach jego owocników. Szczęśliwie dla gatunku, radzi on sobie zasiedlając także stare drzewa, np. przydrożne wierzby, stąd możliwość znalezienia go w takim utworzonym przez człowieka siedlisku …..

Wrośniak anyżkowy wypatrzony i „wywąchany” został w dwóch miejscach Kasztelanii Ostrowskiej, w okolicach Kiszkowa (stąd pochodzą zamieszczone wiosenne zdjęcia owocników z poprzedniego sezonu wegetacyjnego) i w Waliszewie, na tamtejszych wierzbach lub ich pozostałościach. A może jeszcze gdzieś w regionie zapachnie nam równie pięknie anyżem?

Zaznaczę tylko, że równie, albo nawet bardziej intensywny zapach anyżu wykazuje przedstawiciel innego rodzaju – żagiewka anyżkowa Neofavolus suavissimus (Fr.) Seelan, Justo & Hibbet (dotychczasowa nazwa polska w literaturze mykologicznej i łacińska wg Wojewody 2003: twardziak anyżkowy Lentinus suavissimus Fr.).  Ma on jednak dużo drobniejsze ochrowożółte owocniki kapeluszowe o blaszkowatym hymenoforze. Rośnie także na wierzbach. ale raczej krzewiastych, na ich martwych gałęziach. Na kasztelańską żagiewkę anyżkową (twardziaka anyżkowego) jeszcze czekamy …..

źródła:

Wojewoda W. (2003), Checklist of Polish larger Basidiomycetes, Biodiversity of Poland, vol. 7.

Snowarski M. – Atlas grzybów Polski grzyby.pl

Andreas Gminder: Atlas grzybów. Jak bezbłędnie oznaczać 340 gatunków grzybów Europy Środkowej. 2008

Rekomendacja nr 2/2021 Komisji ds. Polskiego Nazewnictwa Grzybów Polskiego Towarzystwa Mykologicznego