Nazwa naukowa (łacińska) nie wskazuje nam, jaką roślinę zielną „zjada” ten grzyb …. Wskazuje nam jednak biały (vide -> candida) kolor owocników o głęboko zbiegających blaszkach tego samego koloru.
W literaturze mykologicznej zaistniał ten grzyb w roku 1882 za sprawą wybitnego włoskiego mykologa Giacomo Bresadoli. W drugiej części mykologicznego dzieła tego autora pt. „Fungi Tridentini novi, vel nondum delineati, descripti, et iconibus illustrati” na stronie 87 znajdujemy opis cech owocników gatunku zaliczonego ówcześnie do rodzaju Omphalia z epitetem gatunkowym oczywiście candida, a w części ilustracyjnej książki znajdujemy tablicę nr CXCIX z rycinami ukazującymi cechy makroskopowe i mikroskopowe owocników, w tym rysunek wiązki owocników na kłączu żywokostu lekarskiego.
Ciekawi mnie, jak mogło dojść do znalezienia owocników tego grzyba …. Obecnie dobrze już wiadomo, że znajdziemy owocniki białogrzybówki żywokostowej na rzeczonym żywokoście lekarskim, na kłączach tej rośliny. Pora tworzenia owocników przypada już od czerwca, a zatem w okresie zbioru kwiatów i liści (ten przypada późną wiosną, w maju i czerwcu). Jednak bardziej pewnym jest znalezienie owocników jesienią, czyli w okresie zbiorów kłączy żywokostu, który przypada na jesień drugiego roku, ale także wczesną wiosnę trzeciego roku wegetacji rośliny. Czy zatem mogło to mieć związek z pozyskiwaniem surowca zielarskiego, czy też wynikło z niezwykłej intuicji lub szczęścia badacza Giacomo Bresadoli w poszukiwaniu grzybów na szczątkach roślin zielnych?
Od 1882 roku do chwili obecnej grzyb ten odbył za sprawą uczonych wędrówkę po kilku rodzajach, od Omphalia, poprzez Mycena, Hemimycena, Marasmiellus, Delicatula i Helotium, najczęściej z tym samym epitetem gatunkowym candida. Przyjęta obecnie nazwa to, wg Index Fungorum, Hemimycena candida (Bres.) Singer, opublikowana przez niemieckiego mykologa Rolfa Singera w 1943 r. w czasopiśmie Annales Mycologici (od 1946 r. pismo nosi nazwę Sydovia).
W ślad za upodobaniami żywokostu lekarskiego do występowania na terenach wilgotnych, w okolicach rzek i zbiorników wodnych, przy rowach przydrożnych oraz na obrzeżach lasów, w tych wszystkich siedliskach można szukać owocników tego grzyba, który jest saprotrofem i być może także słabym pasożytem.
W Kasztelanii Ostrowskiej znane jest aktualnie stanowisko białogrzybówki żywokostowej na wilgotnych łąkach w Parku Krajobrazowym Promno, na południe od rezerwatu Las Liściasty w Promnie. Sądzę, że także w innych miejscach, w wilgotnych siedliskach z żywokostem lekarskim można jej poszukiwać ….. od czerwca do jesieni ….. A zatem ….
źródła:
http://www.speciesfungorum.org/Names/SynSpecies.asp?RecordID=259584
Fungi Tridentini novi, vel nondum delineati, descripti, et iconibus illustrati. Ab. J. Bresadola, 1892, str. 87 i 326, https://archive.org/details/fungitridentini00bresgoog/page/n325/mode/2up
https://pl.wikipedia.org/wiki/Giacomo_Bres%C3%A0dola
https://pl.wikipedia.org/wiki/Annales_Mycologici
Wojewoda W. 2003. Checklist of Polish larger Basidiomycetes. In: Mirek Z. (Ed.) Biodiversity of Poland. Vol. 7. W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences. Kraków
