To był spacer badawczy z Imielna do Imielenka. Pierwsza wycieczka edukacyjna Młodych Przyrodników. 29 marca szliśmy w słońcu szukając wiosny. Zależało nam, aby w przyrodzie mijanej codziennie w tej okolicy dostrzec nowe wartości, nowe zjawiska. Przyznajmy otwarcie – wtedy to była duża nowość i ekscytująca zapowiedź nowego nurtu edukacji w tej części regionu. Obserwacjom przyrodniczym towarzyszyły mięsiste komentarze biologiczne, dzięki czemu biologia zawilców gajowych stała się ważnym momentem w świadomości przyrodniczej naszych młodych uczestników.

Na początku spotkania odbywały się nieregularnie, z doskoku. Zawsze jednak towarzyszył im zapał prowadzących, którzy aranżowali świetlice wiejskie na potrzeby pracowni biologiczno-chemicznej. W tych efemerycznych warsztatowniach chodziło nie tylko o przekazanie wiedzy. Zajęcia Młodych Przyrodników zerwały z podziałem na miejscowości, zachęcały do serdecznego przyjazdu na zajęcia osoby z różnych stron. Stawały się agorą do dyskusji na tematy naukowe, które tak bardzo przecież interesują dzieciaki. Wtedy też zakorzeniała się myśl, aby przy Młodych Przyrodnikach rozwijać też postawy zaangażowania w działania grupowe, wspieranie się, bycie czujnym na przyrodę regionu i zaangażowanie się w rozumienie, jak bardzo losy różnych dzikich gatunków splatają się z losami naszymi – ludzi zamieszkujących ten obszar razem z nimi.

W siódmą rocznicę uruchomienia spotkań Młodych Przyrodników mamy kilka refleksji. Na pewno trzeba podziękować wszystkim tym, którzy jako wolontariusze wspierali od początku tej inicjatywie, dodawali nam otuchy w chwilach zwątpienia lub przykrych słów. Dziękujemy wszystkim zaangażowanym prowadzącym za ich gorącą pasję i wiedzę. Dziękujemy też tym dorosłym, którzy przyprowadzili pierwszy raz uczestników na spotkania Młodych Przyrodników – to jeden z najpiękniejszych prezentów dla nich samych, nadzieja dla przyrody regionu oraz szansa na zaangażowanych naukowo przyszłych dorosłych obywateli.

Dzisiaj spotkania Młodych Przyrodników to przede wszystkim Akademia MP. Stałe, cykliczne spotkania w cudownych grupach. Razem możemy poznawać przyrodę, ale też uczyć się od Was, jak na nią patrzeć z nieustającą ciekawością. Bardzo chcemy, aby po tych siedmiu latach nadal rozwijała się Akademia Młodych Przyrodników, aby jeszcze więcej spotkań odbywało się w różnych zakątkach Kasztelanii Ostrowskiej oraz aby wreszcie wybrać się na obiecane wyjazdy edukacyjne w terenie. Przynajmniej kolejnych siedmiu lat potrzeba nam na spełnienie pozostałych planów, a więc… do dzieła 🙂