Wycieczka grzybowa Młodych Przyrodników do doliny Główny dostarczyła licznych wrażeń, z których te mocniejsze zapewnił nam już na samym początku gwiazdosz frędzelkowany. Liczną grupę młodych owocników, znalezioną przez samych Młodych Przyrodników, mogliśmy podziwiać w niewielkim borze sosnowym. Ucieszyło nas to bardzo, że mamy kolejne stanowisko gwiazdosza w naszym regionie!

Od samego początku, aż do końca wycieczki, wszyscy pilnie poszukiwali kolejnych owocników grzybów. Owocniki były fotografowane, zbierane i numerowane tak, aby mogły stanowić dokumentację z naszych obserwacji fungi doliny rzeki Główny. W numeracji kolejnych kolekcji, przez dwie godziny naszej wycieczki, doszliśmy do liczby… 36! A mamy jeszcze obserwacje poza numeracją, tym razem tylko sfotografowane: boczniaka ostrygowatego, próchnilca gałęzistego i krowiaka podwiniętego. Oglądaliśmy także ryzomorfy (czyli sznury grzybni) opieńki.

Przetestowaliśmy w naturze i w praktyce, że określenie macromycetes oznacza grzyby wielkoowocnikowe – tworzące owocniki, które możemy w przyrodzie dostrzec gołym okiem. Większość znalezionych macromycetes należała do typu grzybów podstawkowych, a były wśród nich między innymi:

– grzyby jadalne – np. boczniak ostrygowaty (jednak napotkane owocniki były za stare do zbioru), wodnicha późna, mleczaj rydz, gąsówka fioletowawa, czy klejek czerwonawy (inaczej klejek lepki),

– grzyby trujące – np. lejkówka jadowita, czy krowiak podwinięty,

– grzyby niejadalne, ale ładnie pachnące – wrośniak anyżkowy,

– grzyby rzadkie i zagrożone – tu wspomnę Arrhenia spathulata, która wyrosła jako pasożyt na mchu Syntrichia ruralis. Arrhenia spathulata jest opatrzona kategorią E – wymierający na Czerwonej Liście, a mech przez nią opanowany rósł na murawie napiaskowej.

Purchawki, purchaweczki, kurzawki uzupełniały kolekcję grzybów pokrewnych gwiazdoszom – pokrewnych ze względu na sposób wytwarzania zarodników w kulistych owocnikach otoczonych osłoną wewnętrzną i zewnętrzną. U gwiazdoszy egzoperydium (warstwa zewnętrzna) pęka, rozchyla się i tworzy ramiona unoszące główkę ponad podłoże, z którego wyrasta owocnik. U purchawek i innych pokrewnych gatunków osłona zewnętrzna ma inną postać, np. brodawek, ziarenek, kolców, które z czasem odpadają i pozostawiają charakterystyczną fakturę na powierzchni endoperydium. Nie zapominamy oczywiście o grzybach workowych. Kustrzebka była takim grzybem. Na jej przykładzie omówiliśmy sposób wytwarzania zarodników wewnątrz worków, w przeciwieństwie do tworzenia zarodników na podstawkach (u grzybów zaliczanych do typu grzybów podstawkowych).

Część owocników dla oznaczenia do gatunku wymaga pracy kameralnej, z kluczem, a także z mikroskopem. Posiadanie kolekcji owocników umożliwi wykonanie tych czynności niezbędnych do ich rozpoznania. A wszystkie nasze dzisiejsze obserwacje wzbogacą wiedzę o mykobiocie regionu Kasztelanii Ostrowskiej i doliny rzeki Główny.

Odkrywcy z gwiazdoszami – grzybowymi symbolami regionu Kasztelanii Ostrowskiej! Hania i Agnieszka oraz Basia czujnie diagnozująca okazy!