Biografia

Urodził się 10 grudnia 1870 r. we wsi Przerborów koło Ostrzeszowa (ob. gmina Mikstat), W rodzinie nauczyciela szkoły ludowej Karola i Anastazji z domu Gallus. O jego początkowej edukacji trudno cokolwiek powiedzieć, ponieważ dokumenty na ten temat milczą. Wiadomo natomiast, że studiował w seminariach duchownych w Poznaniu i w Gnieźnie, a Święcenia kapłańskie przyjął gniecie 26 lutego 1896 r.

Jako wikary w 1896 r. trafił do Wolsztyna. 1897 r. został komentarzem (administratorem) a następnie proboszczem w Górze koło Borku. Oprócz posługi duszpasterskiej w Wolsztynie z wielkim zaangażowaniem prezesował tamtejszemu towarzysz Towarzystwu Przemysłowemu – ściśle współpracował z hrabią Stefanem Mycielskim, członkiem honorowym tego towarzystwa. Ich patriotyczną działalność zwróciła uwagę miejscowych władz pruskich, a landrat babimojski obu oskarżył o zorganizowanie w sierpniu 1897 r. nie legalne ale nielegalnego zebrania i zabawy ludowej pod gołym niebem w posiadłości Mycielskiego. Innego zdania był jednak sąd w Olsztynie, który 10 lutego 1898 r. wydał wyrok uniewinniający. Wyrok ten utrzymał sąd II instancji w Międzyrzeczu. Od 1898 r. ksiądz Walich był członkiem towarzystwa naukowej pomocy imienia Karola Marcinkowskiego.

W Górze przez wiele lat działał w Banku Ludowym, który miał siedzibę w pobliskim Jaraczewie – początkowo jako wiceprezes a po kilku latach jako jego prezes Rady Nadzorczej. Co roku prezentował bank na sejmikach związku spółek zarobkowych – między innymi we wrześniu 1902 r. na sejmiku w Poznaniu wygłosił wówczas referat o prowadzeniu księgowości w spółkach. Nie był to jedyny krąg zainteresowań górskiego proboszcza. Kiedy 27 marca 1900 r. zainicjował powstanie w górze kółka rolniczego, pięćdziesięciu jego członków – założycieli, właśnie ks. Walicha wybrało swoim prezesem. W latach 1905 – 190? Należał do „Straży”, mimo zakazu władzy kościelnej wydanego w 1906 r. Od 1900 roku działał także w towarzystwie anty hazardowym.

W parafii energicznie zwalczał pijaństwo odnotowały nawet miejscowe władze pruskie, dla których zawsze był gorliwym Polakiem, efektywnie wpływającym na wiernych w duchu narodowopolskim. Dzięki jego inicjatywie, w Górze funkcjonował chór Kościelny, składający się z dwunastu dziewcząt i kilku chłopców.

W roku 1915 ksiądz Walich został przeniesiony do Pobiedzisk, jako proboszcz parafii św. Michała Archanioła. Tu także gorliwie zajmował się działające na terenie parafii stowarzyszeniami, między innymi był współzałożycielem (w 1917) towarzystwa młodzieży polskokatolickiej. W pobliskich szybko zyskał ogromny szacunek parafian.

W okresie tworzenia się niepodległej Polski, został wybrany do Powiatowej Rady Ludowej – powiat Poznań – Wschód. Ponadto mieszkańcy Ziemi Pobiedziskiej powierzyli mu mandat delegata na Polski sejm Dzielnicowy w Poznaniu (3 – 5 grudnia 1918).

W wolnej Polsce, w 1925 r. w Pobiedziskach uczestniczył w powołaniu Stowarzyszenia Młodych Polek, a w 1931 r. założył Parafialną Akcję Katolicką skupiająca wszystkie miejscowe organizacje katolickie.

Zmarł 20 czerwca 1936 r. Spoczywa na cmentarzu w Pobiedziskach.

Informacje dodatkowe

–

Źródła

dane własne: –
dane ze zgłoszeń: –
dane literaturowe: Kosmowska-Kowalska A., Kółka rolnicze Poznania i okolicy 1866 – 1939. Wielkopolskie kółka włościanek 1907 – 1939, Poznań 1922, Kącki F., „Udział duchowieństwa wy powstaniu Wielkopolskim 1918 – 1919, Novum nr 12 (specjalny), 1971.