Grzyb (aż chce się jednak rzec „grzybek”) tworzy owocniki, które, podobnie jak ich „niebieskoszara” nazwa gatunkowa, są skromne, delikatne, a przy tym tak cichutko urocze … Dla mnie na tyle urocze, że zawsze zachwycam się nimi, ilekroć ujrzę te malutkie owocniki, czy to w naturze, czy to na fotografii …
Grzybówka niebieskoszara upodobała sobie omszałe, oporościałe drzewa lub drewno drzew liściastych. Profesor Władysław Wojewoda wskazał, że występuje ona na porośniętej mchami i porostami korze martwych, leżących oraz żywych pni drzew liściastych, np. buka, jesionu wyniosłego, czeremchy skalnej, dębu szypułkowego i wierzb, a ja z własnych obserwacji dodaję do tej listy także ….. gruszę! Właśnie na omszałym pniu starej gruszy znalazłam owocniki tego gatunku w Kasztelanii Ostrowskiej, bo na innych, buku i wierzbie, napotykałam je w innych lokalizacjach, odległych od granic regionu Kasztelanii od około 30 do około 200 km ….
Według profesora Wojewody historia notowań grzybówki niebieskoszarej w Polsce sięga końca wieku XIX, gdy Franciszek Błoński w latach 1887 i 1888 znalazł ją (ówcześnie zwaną bedłką korową) w Puszczy Białowieskiej, a Bogumir Eichler około roku 1900 w okolicach Międzyrzeca Podlaskiego. Później długo, długo nikt nie publikował nowych stanowisk tego gatunku, aż wreszcie Stanisław Domański wraz ze współautorami – Barbarą Gumińską, Marią Lisiewską, Andrzejem Nespiakiem, Aliną Skirgiełło i Wandą Truszkowską – opublikowali ją z Bieszczadów Zachodnich (okolic Ustrzyk Górnych), a ich obserwacje z 1960 r. zostały ukazały się drukiem w roku ważnym dla mnie, bo w roku mojego urodzenia … 🙂
Na Czerwonej liście grzybów wielkoowocnikowych Polski Mycena pseudocorticola opatrzona jest kategorią V – narażona na wymarcie. Gdy spojrzeć na współczesną mapę występowania, która zawiera dane pochodzące od uczestników amatorskiego ruchu mykologicznego (GREJ), to widać niezbyt liczne stanowiska w Polsce, w części miejsc, skąd są dostarczane dane do GREJ. Dla trwania stanowisk grzybówki niebieskoszarej niezbędne są omszałe drzewa i drewno, bez tego próżno jej szukać.
Zwracajmy uwagę na pokryte omszałościami pnie drzew liściastych, w porze jesiennej, od września, a w sprzyjających warunkach aż do grudnia, może ujrzymy niebieskoszare lampioniki tej grzybówki? Co wówczas należy uczynić (fotografie, pobór owocników do fungarium Kasztelanii Ostrowskiej oraz do sprawdzenia cech mikroskopowych) to wszystko z czasem objaśnimy bardzo szczegółowo …. Szczegółowo tym bardziej, że w podobnym siedlisku, czasem tuż obok grzybówki niebieskoszarej, mogą występować inne – na przykład grzybówka purpurowobrązowa Mycena meliigena. A my i jedną, i drugą, i inne, chętnie odnotujemy w Kasztelanii Ostrowskiej.
źródła:
Wojewoda W. 2003. Checklist of Polish larger Basidiomycetes. In: Mirek Z. (Ed.) Biodiversity of Poland. Vol. 7. W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences. Kraków
Wojewoda W., Ławrynowicz M. 2006. Czerwona lista grzybów wielkoowocnikowych w Polsce. Red list of the macrofungi in Poland. In: MIREK Z., ZARZYCKI K., WOJEWODA W., SZELĄG Z. (red.). Red list of plants and fungi in Poland. W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, Kraków: 53–70
Mycena pseudocorticola (grzybówka niebieskoszara) – Atlas grzybów Polski grzyby.pl
